در حـديـثى از پيامبر(ص) مى خوانيم : ((كسى كه سوره لقمان را بخواند لقمان در قيامت رفيق و دوسـت اوسـت ، و بـه عدد كسانى كه كار نيك يا بد انجام داده اند (به حكم امر به معروف و نهى از منكر در برابر آنها) ده حسنه به او داده مى شود)).
و در حـديث ديگرى از امام باقر(ع) مى خوانيم : ((كسى كه سوره لقمان را درشب بخواند، خداوند سـى فـرشـتـه را مـامور حفظ او تا به صبح در برابر شيطان ولشكر شيطان مى كند، واگر در روز بخواند اين سى فرشته او را تا به غروب از ابليس و لشكرش محافظت مى نمايند)).
ايـن هـمـه فـضـيـلـت و ثـواب و افتخار براى خواندن يك سوره قرآن به خاطر آن است كه تلاوت مقدمه اى است براى انديشه و فكر و آن نيز مقدمه اى است براى عمل و تنها با لقلقه لسان نبايد اين همه فضيلت را انتظار داشت.
منبع: برگزيده تفسير نمونه ،جلد سوم ،صفحه 550
اين سوره در ((مكه)) نازل شده است و داراى 34 آيه است.
بطوركلى محتواى اين سوره در پنج بخش خلاصه مى شود:
بـخـش اول بـعـد از ذكـر حـروف مقطعه اشاره به عظمت قرآن و هدايت ورحمت بودن آن براى مؤمنانى كه واجد صفات ويژه هستند مى كند.
بخش دوم از نشانه هاى خدا در آفرينش آسمان و برپاداشتن آن بدون هيچ گونه ستون ، و آفرينش كوهها در زمين ، و جنبندگان مختلف ، و نزول باران وپرورش گياهان سخن مى گويد.
بـخـش سـوم قـسـمتى از سخنان حكمت آميز لقمان آن مرد الهى را به هنگام اندرز فرزندش نقل مى كند.
در بـخـش چـهـارم بـار ديـگـر به دلائل توحيد باز مى گردد، و سخن از تسخيرآسمان و زمين و نـعـمتهاى وافر پروردگار و نكوهش از منطق بت پرستانى كه تنهابراساس تقليد از نياكان در اين وادى گمراهى افتادند، سخن مى گويد.
و نيز از علم گسترده و بى پايان خدا با ذكر مثال روشنى پرده برمى دارد.
بـخـش پـنـجم اشاره كوتاه و تكان دهنده اى به مساله معاد و زندگى پس از مرگ دارد، به انسان هشدار مى دهد كه مغرور به زندگى اين دنيا نشود.
ايـن مـطلب را با ذكر گوشه اى از علم غيب پروردگار كه از همه چيز در ارتباط باانسان از جمله لـحـظـه مـرگ او و حـتـى جنينى كه در شكم مادر است آگاه است تكميل كرده و سوره را پايان مى دهد.
منبع: برگزيده تفسير نمونه ،جلد سوم ،صفحه 549-550