مي دهد قرآن تو را درس كمال مي زُدايد از دلت، زنگ ملال (1) هر كلامش يك جهان،معنا بود بس گهرها اندر اين ،در يا بود مي دهدآرام ، جان خسته را مي گشايد قفلهاي بسته را چون بود هر بي پناهي را پناه هر چه مي خواهي تو از قرآن بخواه نيست ترديدي در آيات مبين هر كلامش« رحمه للعالمين » گر تواز قرآن حق گردي جدا مي شود دوزخ مكانت در جزا
(1)_ قال رسول الله (ص):أن هذه القلوب لتصد اكما يصدأ الحديد ،أن جلاءها قراءة القرآن . ترجمه :براستي اين قلبها زنگار گيرد ،همان طور كه آهن زنگار گيرد و همانا جلاي آنها قرائت قرآن است .
|
| منبع : كتاب نواي ملكوت / علي عليزاده |
غیر از تو هر چه هست فراموش می‌شود
ای شعله شگفت حقیقت ! چراغ درک
پیش تشعشعات تو خاموش می‌شود
بیا به دامن قرآن زنیم دست امید
که روح را بجز این نسخه، هیچ درمان نیست
بود چراغ هدایت به تیرگی، قرآن
زانحراف وضلالت جز او نگهبان نیست
نسیم کوی جـــانــــــــــان است قرآن شمیم عطر رحمان است قرآن
بود روشنـــــــگر راه ســـــــــــــــعادت چو خورشید فروزان است قرآن
به گلزارش ، خـــــزان راهــــی نـــدارد بهاران در بهاران اســـــت قرآن