«16» يَبُنَىَّ إِنَّهَآ إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمَوَاتِ أَوْ فِى الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ

 اى فرزندم! اگر (عمل تو) همسنگ دانه ‏ى خردلى باشد و در دل تخته سنگى يا در آسمان‏ها يا در زمين نهفته باشد، خداوند آن را (در قيامت براى حساب) مى ‏آورد، زيرا كه خداوند دقيق و آگاه است.

 نكته‏ ها:

«خَردل» گياهى است با دانه ‏هاى بسيار كوچك و سياه رنگ كه دانه ‏هاى آن در كوچكى و حقارت ضرب ‏المثل است.

 پيام‏ها:

 -1 توجّه دادن فرزند به علم و قدرت الهى، نشانه ‏ى حكمت است. «آتينا لقمان الحكمة... يا بنىّ...»

 -2در موعظه، براى هر سفارشى نام مخاطب را تكرار كنيم. (تكرار «يا بُنىّ» در اين سوره و تكرار «يا ابت» در سوره ‏ى مريم آيات (40 تا 45)

 -3 ايمان انسان به حضور عملش در قيامت، سرچشمه ‏ى اصلاح اوست. «اِن تك مثقال حبّة... يأت بها اللّه«

 -4 كوچكى، «خَردَل» سفتى، «صَخرَة» دورى و ناپيدايى، «السّموات، الارض»، در علم الهى و احضار عمل اثرى ندارد. «يأت بها اللّه«

 -5 خداوند به همه چيز آگاه و بر همه چيز تواناست. «يأت بها اللّه... لطيف خبير«

 -6 اعمال انسان، در اين جهان از بين نمى ‏رود. «يأت بها اللّه«

 -7 حسابرسى خداوند دقيق است، زيرا او لطيف است. «لطيفٌ خبير»

منبع : قرائتي، محسن، تفسير سوره لقمان